مدیریت شهری و راه های مشارکت شهروندان در ارتقای کیفیت محیط شهری

وظیفه اصلی مدیریت شهری باید در راستای بهبود وضعیت زندگی در تمام وجوه آن باشد و این مهم برآمدنی نخواهد بود جز در سایه مشارکت مردمی. چرا که تجربیات گذشته به ما نشان میدهد که هیچ برنامه و مدیریتی بدون حضور فعال و آگاهانه مردم به سرانجام مقصود نرسیده است. از جمله عوامل عدم حضور و مشارکت مردمی در اداره امور شهرها میتوان به عدم اعتماد شهروندان به تاثیر گذاری نقششان در اصلاح امور اشاره کرد، به همین دلیل همواره از آن گریزان بوده اند. مشارکت در نزد مردم ما همواره امری نمایشی صوری بوده است و به دلیل از آن روی گردان هستند. بی تردید سیاست گذاری و مدیریت شهرها بدون مشارکت شهروندان امکانپذیر نخواهد بود و ما حصل آن شهرهایی توسعه نیافته با هزاران مشکل و معضل حل نشده خواهد بود. باید پذیرفت که امروزه شیوه ناکام حذف مردم در امور مختلف به پایان رسیده است، امروزه مدیریت شهری تحول یافته است. شهرها برای رفاه و آسایش بیشتر شهروندان مدیریت می شوند. مدیریت شهری نقش مهمی در توسعه پایدار محلات شهری در عرصه محیط شهری ایفا می کند. محیط شهری که از آن به تعابیر مختلفی همچون فضای شهری و چشم انداز شهری یاد می شود، چیزی بیشتر از محیط کالبدی و ساخته شده شهری است، به عبارت دیگر تعاملات و روابط اجتماعی، پیوند های عاطفی نیز جزیی از این محیط به شمار می آید. امروزه هدف اصلی از برنامه ریزی و طراحی شهری دست یابی به کیفیت مسکن، کیفیت حمل و نقل، کیفیت فضاها و در نهایت کیفیت محیط زندگی می باشد. اهمیت این موضوع از آنجا ناشی می شود که محله به عنوان کوچکترین واحد سازمانی شهر، از نخستین اولویت ها بوده و محله پایدار می تواند زیربنای مناسبی را برای توسعه پایدار شهری رقم بزند. نوع تحقیق توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای انجام گردیده است. این تحقیق بر آنست که به بررسی و تحلیل مدیریت شهری و راه های مشارکت شهروندان در ارتقای کیفیت محیط شهری بپردازد.

Keywords:

مدیریت شهری , مشارکت شهروندان , محیط زیست شهری , فرهنگ شهری