معیار عملکردی بام سبز در ارتقاء توسعه پایدار ساختمان ها

بام سبز یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار است که از آن می توان در جهت اقزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. بام های سبز بخشی از تلاش ها برای پایدار تر ساختن شهرها و یکی از راه حلهای مدرن برای مشکلات شهری می باشد . توسعه شهرها و ساختمانها باعث از بین رفتن محیط های طبیعی و زمین های زراعی شده است. بنابراین ایجاد وتوسعه فضای سبز نقش مهمی در زندگی تمام موجودات از جمله انسان دارد. توسعه فضای سبز شهری و توزیع عادلانه آن در شهرها به خصوص در مراکز شهرها، به گونه ای باید، متناسب با ساخت و ساز شهری در نظر گرفته شود. یکی از چالش های عمده کلان شهرهای معاصر، استفاده از فضاهای باز و سبز شهری است که اغلب فاقد ارزش های پایدار توسعه ای به نظر می رسند استفاده از بام سبز در دهه های اخیر با سرعتی بسیار در حال گسترش است و هر روزه پیشرفت و راهکاری نو در این سیستم اجرایی می گردد. پژوهش حاضر در پی آن است تا با بررسی معیارهای عملکردی، بام سبز به بررسی ارکان توسعه پایدار در ارتباط با بام سبز و در جهت ارتقاء کیفیت زندگی انسان بپردازد. مقاله بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای تهیه شده است و هدف از آن استفاده از معیارهای توسعه پایدار جهت توجیه پذیر نمودن سامانه های سبز در ساختمانها می باشد. نتایج تحقیق رابطه ای را بین، طراحی بام سبز با ارتقاء ابعاد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و توان اکولوزیکی در مجتمع های مسکونی مشخص می نماید. بنابراین ایجاد ساختمانهایی با شرایط فوق می تواند سبب بهینه کردن عملکرد و در نتیجه افزایش عملکرد فکری و علمی جامعه شود.

Keywords:

بام سبز , توسعه پایدار , معیار عملکردی