بهبود کارائی سیستم های تشخیص متن با استفاده از تخمین حرکات قلم در نوشتار فارسی تک قسمتی

در این مقاله، رویکردی نوین، جهت استخراج سیگنال درون خط از برون خط، در نوشتار فارسی تک قسمتی ارائه می شود. جهت بازشناسی دست نوشته، بازشناسی سیگنال درون خط، کارآتر و کارآمدتر از بازشناسی سیگنال برون خط می باشد. زیرا در بازشناسی درون خط، اطلاعات زمانی حرکت قلم، حفظ می شود. درحالیکه در بازشناسی برون خط اطلاعات زمانی حرکت قلم ازبین می رود. به همین دلیل پیشنهاد ما جهت ارتقاء دقت بازشناسی سیگنال برون خط، استخراج سیگنال درون خط می باشد . ما جهت استخراج سیگنال درون خط، از قوانین نوشتار زبان فارسی بهره گرفته ایم . در ابتدا یک گراف از اسکلت تصویر ساخته می شود و با استفاده از قواعد نوشتار زبان فارسی، گراف را پیمایش می نمائیم. بنابراین ترتیب ترسیم زیر کلمه را یافته که این ترتیب ترسیم معادل سیگنال درون خط می باشد. روش ما به طور موفقیت آمیزی روی پایگاه داده ای از تصاویر دست نوشته فارسی ارزیابی شده است.

Keywords:

بازشناسی دست نوشته فارسی , تشخیص برون خط , تشخیص درون خط , بازشناسی ساختاری الگو