هر آن چه که دانش آموزان را به هیجان می آورد، عصبانی می کند، سرخورده و مایوس می سازد یا ناخوشایند می سازد، می تواند منجر به
اضطراب در دانش آموزان شود.این چیزها می تواند شامل فکر و خیال ناشی از امتحان قریب الوقوع یا بروز یک جریان جدید در زندگی، خانواده یا مدرسه باشد. در ضمن تصمیم گیری های مهم و مشکل در امر تحصیل و زندگی یا فشارهای ناشی از محیط خانواده و مدرسه یا تاثیرات مخرب ناشی از فوت عزیزان و بستگان می توانند باعث بروز
اضطراب شوند. معذالک داشتن میزان محدودی
اضطراب خوب است. اگر ما برای خود دور از استرس تعیین کنیم یا مجبور شویم یک وظیفه دوست نداشتنی را انجام دهیم و سپس به خوبی از عهده انجام آن برآییم یا این که بدانیم مطالبه ای که خودمان از خود داشته یا از ما خواسته شده است به جا و صحیح بوده است، آن گاه حال و هوای بهتری احساس می کنیم. در صورتی که استرس مرتبا تکرار شود و ابعاد آن نیز وسیع باشد ما را ضعیف ساخته و اساس زندگی ما را از هم می باشد. بسیاری از شکایت های کودکان در دوران ابتدایی مدرسه همچون درد معده یا سوزش سر دل درد یا دردهای پراکنده دیگر، ناشی از وجود یک
اضطراب نهفته در کودکان است که وجود اختلا ف در خانواده و نگرانی در پدر و مادر می تواند از علل آن باشد این نگرانی مستقیما به کودک انتقال یافته و با این شکایات بروز می کند. شایع ترین اختلالات اضطرابی عبارتند از: 1-
اضطراب جدایی (Anxiety Separation) ؛ 2-
اضطراب مدرسه (Phodia School)