امروزه به رغم توسعه روز افزون صنایع شیمیایی و صنایع وابسته به آن، نه تنها مسئله آلودگی محیط زیست بهبود پیدا نکرده بلکه به مرحله بسیار خطرناکی نیز نزدیک شده است. در این میان نقش صنایع رنگ آمیزی در آلود سازی محیط زیست انکار ناپذیر است. دو نمونه از مهمترین این آلود کننده ها ترکیبات آلی فرار و ترکیبات خشک کن رنگ هستند. ترکیبات آلی فرار دارای پیامد های زیستی ناگواری چون تخریب لایه اوزون، اثرات گلخانه ای و ایجاد مه دود فتو شیمیایی هستند و سلامت انسان و دیگر موجودات زنده را تهدید می کنند. ترکیبات خشک کن نیز سرطان زا هستند و با ایجاد سوزش در مخاط گلو تاثیرات خطرناکی بر انسان به جا می گذارند. یکی از نگرش های جدید توسعه یافتگی و یکی از ارکان مهم توسعه پایدار در کشورها، برخورد با آثار سوء مسائل زیست محیطی می باشد. که پیگیری جدی در جهت جلوگیری از بروز آن، به فرهنگ و نگرش دولت ها در خصوص ارزش نهادن به فرهنگ والای انسانی بستگی دارد . به منظور جلوگیری از اثرات سوء این مواد، امروزه رو شهای نوینی برا رنگ آمیزی و آماده سازی سطح ابداع شده است که هرچند مدت کوتاهی از عمر آنها می گذرد ولی تاثیر شگرفی در کاهش میزان آلایندگی ترکیبات فوق الذکر بر محیط زیست داشته اند. در این مقاله تاثیر هر یک از این روشها در کاهش میزان آلاینده ها بررسی شده است.