مطالعه تطبیقی الگوهای ارزشیابی آموزش مبتنی بر هدف و سیپ به منظور استخراج نقاط قوت و ضعف آن ها

ارزشیابی مستلزم تعیین ستاده های مناسب برای اندازه گیری است. ستاده های مورداستفاده در ارزشیابی برنامه هایآموزشی شامل رضایت فراگیران از اجرای برنامه، یادگیری دانش یا مهارت جدید، استفاده از دانش و مهارت در شغل ونتایجی همچون فروش، بهره وری یا کاهش حوادث محیط کار است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقاط قوت و ضعفالگوهای ارزشیابی مبتنی بر هدف و سیپ انجام گرفته است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفیتحلیلی بود. جامعه آماری تحقیق را کتب و مقالات حوزه ارزشیابی آموزشی و نمونه تحقیق عبارت بود از کتب و مقالاتتدوین شده در رابطه با الگوهای ارزشیابی آموزشی مخصوصا الگوهای مبتنی بر هدف و سیپ. ابزار جمع آوری داده ها فیشو روش تحلیل داده ها مقوله بندی و تحلیل محتوی بود. نتایج به دست آمده نشان داد الگوهای ارزشیابی آموزشی هرچند باتوجه به اسمشان همه ارزشیابی آموزشی را انجام می دهند ولی بسته به رویکردی که دنبال می کنند، فرایندی خاص داشتهو تکیه اصلی خود را روی بخشی از سیستم قرار می دهند. با توجه به خصوصیات برجسته و محاسن الگوهای ارزشیابی مبتنیبر هدف و سیپ که شامل جامعیت، انعطاف پذیری، انسجام و راهنمای تصمیم گیری می باشد می توان گفت که هر دو الگومورد توجه بوده و کاربران زیادی این الگوها را پایه ارزیابی خود قرار داده اند. آنچه این الگو ها را از یکدیگر متمایز ساختهاست، مقاصد، رویکرد ها، ماهیت موضوع مورد بحث، تاکیدات ویژه آنها بر بخش های خاصی از ارزشیابی، مبانی نظری ودیدگاه های انسان شناختی آنها است. در عین حال توجه به این نکته لازم است که الگوهای پدید آمده برای رفع مسایل درفرهنگ خاصی خلق شده اند، در کاربرد هریک از این الگوها می بایست به این تفاوت ها و تمایز توجه گردد. از طرف دیگرسازمان های آموزشی جهت تحقق اهداف برنامه های خود نیاز مبرمی به ارزشیابی دارند که الگوی مناسب با نوع ارزیابی راباید بکار گیرند. نتایج این تحقیق به تحقق این هدف کمک می نماید.

Keywords:

ارزشیابی آموزش , الگوهای ارزشیابی مبتنی بر هدف , الگوی ارزشیابی سیپ