بررسی ارتباط حمایت اجتماعی مادر باردار با میزان ترس از زایمان

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 688

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SAFEPREGNANCY01_016

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396

Abstract:

مقدمه: بارداری به عنوان وضعیتی بحرانی در چرخه زندگی زنان مطرح بوده و حمایت از وی در این دوران پر اضطراب، باعث رسیدن به بارداری و زایمان سالمتری می شود. ترس از زایمان به صورت یک اختلال اضطرابی با علایم کابوس شبانه، شکایت های جسمی، اشکال تمرکز در کار یا فعالیتهای خانوادگی در طی بارداری توصیف می شود. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط حمایت اجتماعی مادر باردار با میزان ترس از زایمان انجام شده است.هدف: تعیین ارتباط حمایت اجتماعی مادر باردار با میزان ترس از زایمان روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که بر روی 180 زن باردار کم خطر مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر مشهد و همسرانشان که به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شده بودند، انجام گردید. ابزارهای پژوهش شامل فرم رضایت آگاهانه، انتخاب واحد پژوهش و مشخصات دموگرافیک، حمایت اجتماعی کاسدی و ترس از زایمان می باشد. روایی محتوی این پرسشنامه ها انجام و پایایی آن با آلفای کرونباخ سنجیده شد. بعد از جمع آوری داده ها، توسط نرم افزار spss 19 و آزمونهای آماری کای اسکور و من ویتنی، رابطه متغیرها محاسبه گردید.یافته ها: فراوانی زنان باردار دارای ترس از زایمان 3.68 %و فاقد ترس 7.31 %بود. بیشترین و کمترین میزان گزارش شده، به ترتیب11 و 0 بود؛ با میانگین 4.2 ±8.5 نتایج آزمون کای اسکور نشان داد حمایت اجتماعی در زنان دارای ترس و فاقد ترس از زایمان دارای اختلاف معنی داری می باشد ( 2X= .(p< 0.001 و 26.725 نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنی دار ویژگیهای روانی اجتماعی زن باردار و شوهرش با ترس از زایمان، ضرورت توجه هر چه بشتر به مسایل روانی- اجتماعی در این دوران وجود دارد.

Authors

بی بی مرضیه هاشمی اصل

کارشناسی ارشد مامایی. معاونت بهداشتی. دانشگاه علوم پزشکی مشهد

ناهید گلمکانی

استادیار گروه مامایی دانشکده پرستاری و مامایی مشهد. دانشگاه علوم پزشکی مشهد

علیرضا نجفی ثانی

کارشناس فیزیوتراپی. بیمارستان قایم. دانشگاه علوم پزشکی مشهد