بررسی توسعه علمی درایران

توسعه در لغت به معنای رشد تدریجی همراه بارشد ظرفیت ها در جهت پیشرفته ترشدن, قدرتمند ترشدن و حتی بزرگترشدن است فرهنگ لغات آکسفورد, 2001 به طور کلی توسعه جریانی است که در خود تجدید سازمان و سمت گیری متفاوت کل نظام اقتصادی-اجتماعی را به همراه دارد.همچنین علاوه بر اینکه بهبود میزان تولید و درآمد را دربردارد, شامل دگرگونی های اساسی در ساخت های نهادی ,اجتماعی-اداری و همچنین ایستارها و دیدگاه های عمومی مردم است. توسعه در بسیاری از موارد, حتی عادات و رسوم و عقاید مردم را نیز دربرمیگیرددرحالیکه که یکی از ابعاد توسعه ،توسعه علمی است.در جهان امروز پیشرفت وتوسعه کشور ها برمبنای علم ودانش استوار است. این تحقیق ضمن بررسی تجارب موفق برنامه ریزی آموزشی کشور هایی که رتبه های نخست توسعه علمی را دارند وضعیت برنامه ریزی آموزشی آنان را در سطح جهانی وملی جهت دستیابی به توسعه علمی مورد مطالعه قرارداده است.این مقاله به روش کتابخانه ای وبررسی گزارشات نشست های مختلف یونسکو،سایت وزارت علوم آموزش وپرورش وهمچنین مراجعه به سایت مراکزمعتبرجهت اخذ آمار و مقادیرکمی ورتبه ها،انجام گرفته است.نتایج این بررسی ومطالعه نشان داد که:توسعه همه جانبه علم درایران نیازمند داشتن رویکرد منطقه ای ومتوازن نسبت به توسعه علمی است. لذا باید برای توسعه علمی به فرهنگ بومی وگسترش قطب های علمی وپارک های علم وفناوری توجه ویژه ای نمود برای این منظورلازم است درسند نقشه جامع علمی کشوربه وضوح وبا دقت بیشتری به چگونگی توزیع علم درکشوردرراستای توسعه علمی متوازن مناسب بامناطق اشاره شود ودربرنامه های توسعه ای نیزنقش توسعه علمی مناطق مختلف اشکارترشود.وهمچنین ازآجایی که یکی ازعمده ترین شاخص توسعه علمی سهم اعتبارات تحقیقاتی به ازای تولید ناخالص ملی است.واین شاخص درحال حاضربین0/2 تا0/7درصد درنوسان است .افزایش یابد زیرا درکشورهای پیشرفته این شاخص بین 2/5تا4درصدمی باشدوسیرصعودی دارد.لذاچگونه می توان بااین اعتباربه اهداف پیش بینی شده دربرنامه ششم واخذرتبه علمی نخست منطقه ای راکه هدف چشم اندازبیست ساله است رسید 1-پژوهشگر2-استادراهنما