کاربرد کلاستر خوشه ای ژاکارد کانی های سنگین برای تائید آنومالی های ژئوشیمیایی، مطالعه موردی: ایران سراب
Publish place: 2nd Iranian Mining Engineering Conference
Publish Year: 1387
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 2,186
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
IMEC02_037
Index date: 9 November 2008
کاربرد کلاستر خوشه ای ژاکارد کانی های سنگین برای تائید آنومالی های ژئوشیمیایی، مطالعه موردی: ایران سراب abstract
مطالعه کانی های سنگین یک روشی تکمیلی مناسب برای اکتشافات ژئوشیمیایی استوار بر نمونه های رسوبات آبراهه ای است. با کمک مطالعات کانی شناسی و پردازش های آماری، امکان تشخیص نوع کانی سازی، تائید آنومالی های ژئوشیمیایی محتمل و معرفی نقاط پرپتانسیل جدید وجود دارد. آنالیزهای آماری چند متغیره که یکی از مراحل اصلی اینگونه مطالعات هستند، به حداقل ده نمونه نیاز دارند. درحالیکه در بسیاری از مطالعات برخی از کانی های سنگین در تعداد بسیار اندکی از نمونه ها مشاهده می شوند و در نتیجه از مرحله داده پردازی خارج می گردند. کاربرد روش خوشه بندی ژاکارد که براساس بود یا نبود متغیر ها عمل می کند و به تعداد نمونه ها حساس نمی باشد در اینگونه موارد مناسب خواهد بود.
مطالعه حاضر بر روی نمونه های کانی سنگین منطقه سراب صورت گرفته است. در این مطالعه ۲۳۰ نمونه کانی سنگین از منطقه برداشت شده و نتایج حاصل از آن مورد دسته بندی خوشه ای قرار گرفته اند. در اینجا کانی هایی چون کوولیت، رالگار، اسفالریت و سرب طبیعی که در تعداد اندکی از نمونه ها مشاهده شده اند، تحت آنالیز خوشه ای ژاکارد قرار گرفته اند. با بررسی نتایج حاصل از این نوع آنالیز کانی سازی های محتمل در برگه ۱:۱۰۰۰۰۰ سراب معین شده اند. با توجه به نتایج آنالیز خوشه ای ارتباط معنی داری بین کانی سازی طلا با سرب، مس و روی در منطقه وجود دارد. در نهایت به کمک همبستگی های نشان داده شده می توان وجود اسکارن های مس دار و سرب و روی دار و رگه های طلادار در منطقه را محتمل دانست
کاربرد کلاستر خوشه ای ژاکارد کانی های سنگین برای تائید آنومالی های ژئوشیمیایی، مطالعه موردی: ایران سراب Keywords:
کاربرد کلاستر خوشه ای ژاکارد کانی های سنگین برای تائید آنومالی های ژئوشیمیایی، مطالعه موردی: ایران سراب authors
آناهیتا پورجبار
مرکز تحقیقات فرآوری مواد معدنی ایران
اردشیر هزارخانی
دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده معدن و متالورژی