بررسی مقایسه ای مدل های پیش بینی کننده وضعیت مالی و اقتصادی شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران با تاکید بر مدل های داخلی و خارجی

در این پژوهش قدرت مدل های مختلف جهت پیش بینی ورشکستگی شرکت ها، مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از پنج مدل آلتمن، زیمسکی، شیراتا، الگوریتم ژنتیک احمدی- امجدیان و مدل جریانات نقدی امجدیان استفاده شده است. جهت آزمون مدل ها از اطلاعات دو گروه از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است.گروه اول متشکل از 40 شرکت غیر ورشکسته بوده و گروه دوم نیز مشابه گروه اول و متشکل از 40 شرکت ورشکسته بوده است. سپس اطلاعات مورد نیاز هر مدل از صورت های مالی استخراج شده و در مدل جایگذاری شده و نهایتا توانایی مدل در 3 سال قبل از ورشکستگی محاسبه شده است. نتایج آماری مدل حاکی از این مطلب می باشد که همه مدل ها می توانند ورشکستگی را در سال های قبل از ورشکستگی و در زمان ایجاد بحران پیش بینی نمایند تنها تفاوت میزان دقت مدل های مختلف بود و نتایج نشان داد از انجاییکه مدل های طراحی شده داخلی چون با اطلاعات بورس ایران طراحی شده برای پیش بینی دارای عملکرد مناسب تری از سایر مدل های خارجی بوده و مدل ژنتیک احمدی-امجدیان در این میان بهتر از سایر مدل ها می باشد