تاثیر نقاشی سنتی بر دوام معماری حاضربا رویکرد تعاملات اجتماعی

معماری هنر ساخنمان است و به خاطر فعالیت های انسانی و با توجه به فرم و نقشه معینی صورت میگیرد. مقصود از هنر معماری تنها ساختن خانه نیست بلکه منظور ساختن بناهای زیبا و عالی است و میتوان تصور کرد که هنر معماری از روزی پیدا شد که مرد یا زنی به فکر آن افتاده است که خانه ای که میسازد علاوه برآن که برای زندگی مفید باشد از لحاظ ظاهر هم زیبا و دل پسند باشد قطعا به همین منظور بوده که رشته های مهم هنری به خدمت معماری گرفته شده است .یکی از عناصر تزیینی معماری نقاشی سنتی ونگار گری است نقاشی به عنوان بخش مهمی از تزیینات فضای معماری , هم زبان با معماری و دارای ویژگی ها و مفاهیم . پیام های مشترکی با آن میباشد بدین ترتیب نه تنها نقاشی بخش الحاقی به بنا تلقی نمیگردد بلکه به عنوان کامل کننده ی آن میباشد حضور تزیینات در معماری امروز همچنان مورد تقاصاست اما یافتن زبانی برای بکار گیری این تزیینات به ویزه نقاشی در آن سخت مینماید.به منظور تحقیق هدف پژوهش ابتدا معماری و سپس نقاشی از دیدگاههای یکسانی مورد ملاحظه قرار میگیرند که عبارتند ازتوضیحی در باره ی معماری و نقاشی قاجار و استفاده از این سنت در معماری مدرن سپس استفاده از نقاشی در اماکن عمومی مانند قهوه خانه و اماکن مدهبی مثل سقاخانه و تاثیر آن در بهبود روابط و تعاملات اجنماعی این تحقیق بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق و از روش پژوهش اسنادی، توصیفی تحلیلی ، به بررسی ویژگی های نقاشیهای سنتی به جای استفاده از تزیینات مدرن و تاثیر آن بر تعاملات اجتماعی پرداخته است در این مقاله نسبت به لزوم بازنگری در روشهای طراحی در فضاهای داخلی برای بهبود بخشیدن به تعاملات اجتماعی و همچنین احیای هنر های سنتی توصیه شده است. همچنین در این پژوهش تلاش شده تا با بهره گیری از روش های سنتی به جای تزیینات مدرن (برای مثال استفاده از نقوش سنتی به جای سنگ آنتیک) تعاملات اجتماعی بهتر و سبک معماری متفاوت تری ارایه شود

Keywords:

معماری , نقاشی , تعاملات اجتماعی , تزیینات داخلی