اثر تکالیف تعاملی در یادگیری و یادداری ریاضی

مقاله حاضر به بررسی تاثیر تکالیف تعاملی بر یادگیری و یادداری ریاضی دانشآموزان بوده است.این مقاله برگرفته از تحقیق کاربردی است که به روش شبه آزمایشی طرح پیش آزمون – پس آزمونانجام شده است. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از دختران مقطع متوسطه پایه نهم شهر تهران که یک نمونه آماری 06 نفره در دو گروه گواه و آزمایش به روش در دسترس انتخاب و مورد مطالعهقرار گرفتهاند. طرح پژوهش به مدت 8 جلسه در دو گروه آزمایش و گواه طراحی و اجرا شد. گروهگواه با روش سنتی مبحث حجم و مساحت ریاضیات پایه نهم را آموزش دیدند، در این گروه تکالیف انفرادی به دانش آموزان داده شد، اما در گروه آزمایش پس از ارایه آموزش تکالیف تعاملی طراحی و در گروههای 5 نفره به آنها ارایه شد. پیش از شروع دوره، آموزش یادگیری درس ریاضی بهعنوانپیش آزمون و در پایان طرح نیز آزمون مذکور بهعنوان پس آزمون در میان گروه گواه و آزمایش اجرا شد. همچنین پس از 2 هفته آزمون یادداری اجرا شد. آزمون مذکور از نظر روایی صوری و محتوایی توسط دو تن از معلمان ریاضی مقطع متوسطه و استاد راهنما مورد تایید قرار گرفته بود. همچنین پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/89 محاسبه شده بود. در تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی )میانگین، انحراف معیار و واریانس( و آمار استنباطی از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج بررسی فرضیهها نشان داد: استفاده از تکالیف تعاملی بر یادگیری ویادداری درس ریاضی دانشآموزان نسبت به آموزش سنتی موثرتر است.

Keywords:

تکالیف تعاملی , آموزش ریاضی , یادگیری , یادداری