ذهن فرد خلاق از طریق فرآیند خارقالعاده ویرایش، تمامی اطلاعات مربوطه و تمامی تصاویر ذخیره شده را گزینش و ساماندهی کرده و آنها را به عنوان مجموعههای مرتب شدهی ترکیبات بصری، تصویری یا مفهومی تدوین مینماید. خلاقیت، یک فرآیند ذهنیبود که شامل قدرت ابتکار و انعطافپذیری میشد و هدف آن تولید یک محصول ارزشمند، کاربردی و نوآورانه بود.
خلاقیت با
طراحی معماری ارتباط مستقیم پیدا کرد و فرآیندی وابسته به فعالیتهای اعمال پیچیده ناخودآگاه آدمی قلمداد شد. اما با این که انباشت اطلاعات، تصاویر و دروس گذشتگان ممکن بود کنشی کاملا خودآگاه داشته باشند. اما در زمان پرداختن به خلق اثر معماری، قوهیتصور، ذهن را تحریک و تغذیه کرد. و این چنین بود که طرح معماری و
خلاقیت ارتباطی مستقیم با هم پیدا کردند. این تحقیق با استفاده از روش تحلیلی توصیفی و مرور کتابخانهای نقش
خلاقیت در
طراحی معماری را تبیین نمود و نشان دادکه در مواجهه با مسایل طراحی،
خلاقیت چگونه در مسیلهگشایی تاثیر داشت. فرآیند
طراحی معماری مبتنی بر پرورش خلاقانهبوده واین
تفکر هدفمند با بهرهگیری از روشهای خلاقانه درصدد ارایه پاسخ به مسیله طراحی برآمد. بدین صورت بود که
خلاقیت با
طراحی معماری ارتباطی از جنس غیرمادی و با ابزاری به نام عقل در میدانی به نام ذهن ظهور یافت و طراح برای ماندگاری طرح خود کمال استفاده را از این ارتباط
خلاقیت و معماری دریافت کرد. بنابراین پاسخ به سوال
خلاقیت چه ارتباطی با
طراحی معماری دارد تبیین و هدف تحقیق نقش
خلاقیت درطراحی معماری نیز روشن شد