نگهداری و
تعمیر به عنوان یک ابزار کمکی، برای بهبود اثر بخشی، ایمنی و سازگاریهای محیطی سازمان ها شناخته می شود و نقش مهمی را در اطمینان بخشی از عملکرد درست سیستم ها ایفا می کند. این موضوع که
نگهداری و تعمیرات، کاری تخصصی و دارای اهمیت است، مورد قبول اکثریت متخصصان می باشد. این مسیله برای مدیران واضح است که، تحت
کنترل داشتن فرآیند به معنی
کنترل عملکرد خود فرآیند می باشد. فلسفه ی وجودی بخش
نگهداری و تعمیرات ، حصول اطمینان از باقی ماندن ماشین آلات، ساختمان ها، تجهیزات و دستگاه ها، بناها، تاسیسات و... در سطوح عملیاتی مطلوب می باشد.
نگهداری و تعمیرات مبتنی بر
قابلیت اطمینان (RCM) یک از روشهای جدید
نگهداری و تعمیرات است که در دههی اخیر به سرعت رشد کرده است. این تکنیک نت بر بهینه سازی مهمترین فرآیندهای دخیل، در نت از روشهای کاری و دستورالعمل ها گرفته تا سیستم های دیگر نت نظیر انبار و خرید معطوف میشود. به عباراتی دیگر تمرکز بر ارزیابی و تحلیل ریسک برای تعیین فعلیت لازم در نت (جنبه های زیست محیطی، جنبه های عملیاتی و غیر عملیاتی)، وظیفه ی نت مبتنی بر
قابلیت اطمینان است. نت مبتنی بر
قابلیت اطمینان ارزشی بسیار فراتر از مدیریت
نگهداری و تعمیرات برای سازمان ها دارد.بدون وجود نت مبتنی بر قابلیت اطمینان،
قابلیت اطمینان نت و بهره برداری کاهش پیدا می کند. در این تحقیق با استفاده از روش فراتحلیل کیفی، چندین مقاله درخصوص نت بر محور
قابلیت اطمینان مورد بررسی و مرور قرار گرفته است و با ارزیابی
نگهداری و
تعمیر مبتنی بر
قابلیت اطمینان ، به جمع بندی دستاورد های حاصل از اجرای RCMپرداخته شده است.