بررسی راهکارهای ایستا جهت تحقق پذیری ایده ساختمان انرژی صفر

بدلیل کاهش منابع سوخت های فسیلی و تخریب محیط زیست جهانی، که غالبا ناشی از مصرف سوخت های فسیلی است، کاهش مصرف انرژی امری مهم و ضروری است. افزایش قیمت سوخت های فسیلی نیز بر اهمیت کاهش مصرف انرژی می افزاید. از آنجا که حدود 40 درصد انرژی جهان توسط بخش ساختمان مصرف می گردد، معرفی و بکارگیری ساختمان های انرژی صفر می تواند مصرف جهانی انرژی را کاهش دهد. ساخت ساختمان های کم انرژی مهمترین راهکار برای کاهش مصرف انرژی ساختمان هاست. جنبه ای از ساختمان که بایستی در درجه اول برای کاهش مصرف انرژی ساختمان ها مورد توجه واقع گردد، جنبه معماری است. برای دستیابی به طراحی معماری انرژی صفر، معماری ساختمان بایستی براساس شرایط اقلیمی طراحی گردد و پتانسیل ها و محدودیت های اقلیم مورد توجه قرار گیرد. از اینرو اولین قدم در طراحی انرژی صفر، اگاهی دقیق از شرایط اقلیمی و تعیین پتانسیل ها و امکان های اقلیم محل قرارگیری ساختمان، برای دستیابی به یک معماری مبتنی و پاسخگو به اقلیم و در نتیجه یک معماری انرژی صفر است. بنابراین اولین گام در مسیر دسترسی به یک معماری انرژی صفر، تحلیل دقیق داده های اقلیمی می باشند. در این مقاله ابتدا به تعاریف و تاریخچه ساختمان های انرژی صفر خواهیم پرداخت و سپس به بررسی راهکارهای ایستا در جهت تحقق پذیری ایده طراحی ساختمان های انرژی صفر می پردازیم. هدف این مقاله آن است که راهکارها و دستورالعمل هایی را برای یک طراحی اقلیمی، در جهت خودکفاسازی مکان های زیستی در تامین انرژی گرمایشی مورد نیاز خود را برای معماران بدهد. این هدف در این جمله خلاصه می شود. ساختمان باید بگونه ای طراحی شود که در زمستان (مواقع سرد) حرارت مورد نیاز برای اسایش ساکنین را جذب کند و از اتلاف و خروج حرارت جذب شده جلوگیری نماید. منبع انرژی که ساختمان آن را جذب می کند از خورشید است. در این نوشته کاربرد مستقیم (غیرفعال بدون واسطه) انرژی خورشیدی بررسی شده است. در پایان به بررسی تاثیر رفتار مصرف کننده و همچنین استراتژی های موثر طراحی ساختمان انرژی صفر خواهیم پرداخت.

Keywords:

ساختمان انرژی صفر , کاهش مصرف انرژی در ساختمان , تولید انرژی در ساختمان , سیستم ساختمانی ایستا , راهکارهای طراحی