طراحی شهری رود دره کن با هدف افزایش فعالیت های فیزیکی

امروزه بیشتر کشورهای جهان، به ویژه کشورهای در حال توسعه، با پدیده شهرنشینی گسترده و گسترش شهری لجامگسیخته مواجه هستند. این روند علاوه بر پیامدهای زیست محیطی و آسیب های اجتماعی و فرهنگی، بر سلامتشهروندان نیز تاثیر گذار بوده است. هر چند که نفوذ گسترده وسایل ماشینی در زندگی شهرنشینان باعث افزایش رفاهآنان گردیده اما در کنار این آسایش، عوارض و پیامدهایی نیز به وجود آمده است. این جریان تا درجه زیادی نتیجهماشینی شدن مشاغل و کارهای روزانه، افزایش استفاده از اتومبیل به جای دوچرخه یا پیاده روی، افزایش کارهای بیتحرک و افزایش گذران اوقات فراغت بدون فعالیت بدنی (مانند تماشای تلویزیون و کار با رایانه) است. تحقیقات بسیارینشان دهنده تاثیر محیط بر میزان فعالیت های فیزیکی اشخاص است. طراحان شهری و معماران می توانند با طراحیفضاها و خیابان هایی که افراد را به پیادهروی، دوچرخه سواری و سایر اشکال حمل و نقل و فراغت فعال تشویق می کنند،سبب ارتقاء فعالیت های فیزیکی شوند. در چنین شرایطی فضاهای باز شهری از جمله رودخانه ها موهبتی طبیعی هستندکه می توانند فرصتی برای فراغت فعال و افزایش فعالیت های فیزیکی بوده و گامی موثر در جهت ارتقاء سلامت شهروندانباشند. این پژوهش به دنبال آن است که با شناخت و تبیین معیارهای طراحی فضاهای باز شهری جهت ارتقاءفعالیت های فیزیکی و به تبع آن افزایش سلامت عمومی، گامی در جهت استفاده از پتانسیل های رود دره کن در اینزمینه بردارد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و مشاهده می باشد.

Keywords:

سلامت عمومی , فعالیت فیزیکی , فضای باز شهری , رود دره