تدوین مولفه های طراحی فضاهای باز شهری در جهت رضایتمندی کاربران

فضاهای عمومی از دیرباز تاکنون بستر کالبدی تعاملات اجتماعی مردم و یکی از ملزومات زندگی در شهرها بوده اند . این فضاهاگاهی اوقات به فراموشی سپرده میشوند و زمانی به یاد می آیند که دیگر ایجاد آنها کار آسانی نیست. امروزه شناخت فضاهای یکشهر و طراحی صحیح آن راهی است به سوی سلامت مردم آن اجتماع. با رشد همه جانبه ی شهرها و افزایش جمعیت شهروندان،تامین سرانه های استاندارد فضاهای عمومی و در دسترس شهروندان مشکل بوده و برای طراحان ضرورت دارد تا با خلق فضاهایعمومی که شهر را معرفی می نماید، علاوه بر پاسخگویی به نیازهای کاربران، رضایت ایشان را از محل سکونتشان تامین نمایند.پژوهش حاضر در پی چگونگی افزایش حضور مردم در فضاهای عمومی، ارتقای رابطه ی معنایی انسان و محیط و بالابردن سطحتوانش های محیط است. این پژوهش بر این باور است که افزایش انگیزه برای حضور مردم در فضاهای عمومی در کنار نمایانساختن ویژگی های ممتاز شهر و مکان قرارگیری، رضایت کاربران را به همراه دارد . به این ترتیب اساس نظری پژوهش بر مبانیشکل دهی به فضا با رویکرد انگیزهمبنا استوار است. داده های گردآوری شده به روش های اسنادی و کتابخانه ای به صورتتحلیل محتوا و استدلال منطقی ارزیابی می گردد . در پایان الگوهای طراحی در دو قالب بهبود کاربری و هویت پذیری از شهر ارایهخواهد شد.

Keywords:

کارکرد , هویت , توانشهای محیط , فضاهای عمومی , انگیزش های کاربران