بررسی رابطه بین باورهای فراشناختی و خودکارآمدی با امید به زندگی در بین دختران دبیرستانی شهرستان مینودشت

هدف از این تحقیق بررسی و شناخت رابطه بین باورهای فراشناختی و خودکارآمدی با امید به زندگی در دانشآموزان دختر دبیرستانی در شهرستان مینودشت بود که با روش توصیفی پیمایشی در جامعه آماری 2895 نفر از دانشآموزان دختر دبیرستانی و با حجم نمونه 380 نفر که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان تعیین گردیده بود، انجام شد. برای جمعآوری اطلاعات نیز از پرسشنامههای باورهای فراشناخت ولز و کارترایت(2004 ،(پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1382 (و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر(2005 (استفاده شد که روایی و اعتبار آنها در تحقیقات پیشین بارها مورد تایید قرار گرفته است اما در این تحقیق نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مجددا0 مورد بررسی قرار گرفت و به ترتیب 84/0 ،87/0 و 83/0 محاسبه شد و اطلاعات حاصل پرسشنامهها نیز از طریق نرم افزار spss با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و این نتایج حاصل شد؛ بین باورهای مثبت در مورد نگرانی با امید به زندگی دانشآموزان دختر رابطه مثبت وجود داشت. بین اعتماد شناختی با امید به زندگی دانشآموزان دختر رابطه مثبت وجود داشت. بین خودآگاهی شناختی با امید به زندگی دانشآموزان دختر رابطه مثبت وجود داشت. بین باورهای منفی درمورد کنترلناپذیری افکار با امید به زندگی دانشآموزان دختر رابطه منفی وجود داشت. بین باورهایی در مورد نیاز به افکار کنترل با امید به زندگی دانشآموزان دختر رابطه مثبت وجود داشت. بین خودکارآمدی با امید به زندگی دانشآموزان دختر رابطه مثبت وجود داشت. بر اساس مولفههای باورهای مثبت، اعتماد شناختی و کنترل افکار باورهای فراشناخت به همراه خودکارآمدی بر اساس معنیداری ضرایب بتای محاسبه شده میزان امید به زندگی را پیشبینی کرد و قدرت پیشبینی کنندگی متغیر کنترل افکار بیش از سایر متغیرهای بود.

Keywords:

باورهای فراشناخت , خودکارآمدی , امید به زندگی