پیش بینی خودکار آمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه مشگین شهر بر اساس نمره ذهن آگاهی و هیجانات منفی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی خودکار آمدی تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه مشگین شهر بر اساس نمره ذهن آگاهی، هیجانات منفی بود. این مطالعه از نوع توصیفی به روش همبستگی است. جامعه ی آماری شامل تمامی دانش اموزان متوسطه دوره دوم مشگین شهر در سال 1395 (N=8160) بودند که از میان آنان که میان آنان 131نفر پسر و 65 نفر دختر به روش خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین حجم نمونه ی آماری از فرمول مورگان استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد پرسشنامه ذهن آگاهی براون ، خودکارآمدی عمومی شرر و هیجانات منفی (نیو) استفاده شد. پایایی آنها با استفاده از آلفای کرانباخ به ترتیب 91%، 89% و 86% گزارش گردید. برای کشف روابط داده ها از آزمون رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که ذهن آگاهی و هیجانات منفی می توانند بطور معنی داری خودکار آمدی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند. بین ذهن آگاهی با خودکار آمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد. هیجانات منفی با خودکار آمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه ی منفی معنادار وجود دارد. یعنی با افزایش هیجانات منفی ، خودکار آمدی تحصیلی دانش آموزان کاهش می یابند.

Keywords:

خود کارآمدی تحصیلی , ذهن آگاهی , هیجانات منفی , دانش آموزان