بررسی مفهوم تربیت اخلاقی در قرآن کریم

پرورش فضایل اخلاقی یکی از مهمترین اهداف والای رسالت پیامبران خدا بوده است تا انسان در مسیر کمال، که علت غایی آفرینش است، قرار گیرد و پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) با اشاره به فلسفه بعثت خویش در حدیث معروف: انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق بدان تصریح فرموده اند. فلاسفه و اندیشمندان حتی پیروان مکتبهای مادی نیز هر یک با بینش و اهداف خاص خود از تربیت و اخلاق سخن گفته و اصول و روش هایی را برای آن ارایه داده اند، که این خود بیانگر اهمیت و سرنوشت ساز بودن این مساله برای انسان، در هر شرایط و همه جوامع است. اخلاق و تربیت اسلامی، با ویژگی خاص و بعد تعالی خود تضمین کننده ی سعادت انسانها در همه ی عصرها و ره توشه ی همه ی ره پویان راه کمال است و فراگیری علمی و تخلق عملی به آن، با شیوه ی منطقی و در چهارچوب برنامه های آموزشی و تربیتی، امری ضروری و لازم است. در این مقاله با رویکرد توصیفی - تحلیلی و با استناد به منابع علمی و تفاسیر قرآن به بررسی جایگاه تربیت اخلاقی در قرآن کریم پرداخته شده و بر اساس تعالیم روح بخش اسلام، راهبردهای عملی برای ارتقای تربیت اخلاقی در جامعه امروز ارایه شده است. نتایج نشان می دهد که مبانی تربیت اخلاقی در قرآن توحید، فطرت، هدفدار بودن انسان، اختیار و قوه معرفت پذیری انسان می باشد. البته مهم ترین مبنا را توحید معرفی کرده اند که سایر مبانی حول آن می چرخد. سایر روش های قرآن شامل نصیحت و موعظه، الگوسازی با بیان مثال و داستان، وعده بهشت و جهنم، پرسش و پاسخ، امر به معروف و نهی از منکر می باشد که همگی حول محور توحید بوده و یادآور همین مسیله است.

Keywords:

تربیت اخلاقی , اصول تربیتی , اخلاق مداری , اعتدال گرایی