ارزیابی توسعه پایدار شهرستان البرز با روش جای پای اکولوژیکی

جهت دستیابی به اهداف متنوع توسعه پایدار به ویژه کشورهای درحال توسعه، بهره گیری از مدلی قابل اعتماد و اجراییاهمیت زیادی دارد. در این خصوص مفهوم جای پای اکولوژیک یکی از کامل ترین روشهای این مفهوم و روش ترکیبی ازشاخص های مختلفی می باشد که می تواند به سهولت با تبدیل میزان مصارف گوناگون ساکنین شهرها به زمین موردنیاز،بارگذاری بر منابع اکولوژیک و استفاده بیش از حد توان زیستی را در راستای تشخیص میزان پایداری زیست محیطی موردسنجش قرار دهد. به منظور ارزیابی توسعه پایدار شهرستان البرز این تحقیق توصیفی- تحلیلی، با به کارگیری مدل ردپای اکولوژیک (EF) با کمک داده ها ی اسنادی و کتابخانه ای انجام گرفته است. شهرستان البرز در استان قزوین بامرکزیت الوند بوده که در 12 / 04 / 1384 تاسیس شد. به دلیل نزدیکی به تهران، وجود شهرک های صنعتی البرز و لیا،داشتن زمین های کشاورزی درجه یک و دو، همجواری با تمرکز جمعیتی مرکز استان و مسکن مهر، دچار مشکلاتزیست محیطی و ناپایداری قابل توجه ای است. برای ارزیابی میزان پایداری شهرستان البرز داده های آماری در گروه هایاصلی مصرف موادغذایی، حمل ونقل، گازهای طبیعی، آب، برق و زمین موردنیاز برای دفع موادزاید با کاربست مدلجای پای اکولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به جمعیت 203276 نفری و وسعت 40300 هکتاری معلوم گردید کهجای پای اکولوژیکی در شهرستان البرز 83 / 798763 هکتار یعنی حدود 20 برابر فضای کنونی است. طبعا ارایه چنینروندی بر وسعت ناپایداری توسعه خواهد افزود و موجب کاهش فرصت های زندگی برای نسل های آینده خواهد شد.بنابراین کاهش فشار بر منابع از طریق رعایت ملاحظات زیست محیطی در شهرک های صنعتی و به ویژه استفاده بهینه ازمنابع سوخت و آب و بازیافت موادزاید جامد توصیه می گردد.

ارزیابی توسعه پایدار شهرستان البرز با روش جای پای اکولوژیکی Keywords:

توسعه پایدار , محیط زیست , جای پای اکولوژیک , شهرستان البرز