از گذشته تا کنون بخش اعظم برنامه ها و مدیریت ها متمرکز از بالا به پایین بوده است. امروزه در حوزه های روستایی با مشکلات چالش زای مختلفی در حوزه های زیست محیطی اجتماعی و اقتصادی روبه رو هستیم. در رویکردهای متمرکز گرای گذشته مشکلات مردم توسط مسیولین و برنامه ریزی سطوح بالایی تعیین می شد و لذا وبسیاری از مسایل پیش روی جامعه مورد غفلت قرار می گرفت.شاید یکیاز مهم ترین دلایل عدم توجه به
گردشگری روستایی نیز ضعف مدیریتی و برنامه ریزی نادرست باشد به طوری که مدیران در انتخاب پروژه های مناسب
گردشگری دقت لازم را به عمل نیاورده و بدون توجه به آثار آن، راه توسعه این صنعت را پیش گرفته اند. ضروریستتا نهادی برخواسته از بطن مردم بتواند به این حوزه پای بگذارد. یکی از راههای برون رفت از این شرایط تاکید بر توسعه مشارکتی و توسعه نهادهای محلی است.بهترین راهکار مدیریتی در این زمینه، مدیریت روستایی است که شوراها و دهیاری ها در این عرصه از نقش یکمشاور برای برنامه ریزان می تواند موجبات تعالی آن را فراهم آورد از این صنعت به عنوان منابع درآمد برای روستاییان کم درآمد استفاده نماید. همچنین
مدیریت محلی با انجام برنامه های خاص از قبیل (احداث مهمانسراهای محلی و خانه های سنتی و...) می تواند موثر باشد با این اوصاف نقش استراتژیک مدیریت روستایی در توسعه صنعت
گردشگری برکسی پوشیده نیست.