ایفای تعهد به غیر موضوع تعهد در حقوق ایران

یکی از مهم ترین موضوعات در علم حقوق، درمبحث تعهدات و شیوه های سقوط آن مطرح می شود . قانونگذار در ماده 264قانون مدنی شیوه های سقوط تعهدات را احصا نموده است، اما یکی از شیوه های سقوط تعهد که در این ماده بدان اشاره ای نشده است وهمواره مورد اختلاف حقوقدانان قرار گرفته است ، ماهیت ایفای تعهد به غیرموضوع تعهد است. طبق ماده 275 ق.م ایرانمتعهد باید عین موضوع تعهد را در مقام وفای به عهد به متعهد له تسلیم کند تا موجب برایت ذمه متعهد گردد، و متعهد نمی تواند متعهد له را به قبول موضوعی دیگر به غیر از موضوع تعهد ملزم کند. اما این مهم، مانع تراضی طرفین به قبول موضوعی دیگر باجنس وکیفیتی متمایز از موضوع اصلی تعهد در مقام وفای به عهد نمی شود. بنابراین از مفهوم مخالف ماده 275 ق.م می توان به جواز چنین عمل حقوقی دست یافت. در باب ماهیت حقوقی این امر اختلاف نظر بسیار است که پرداختن به آن می تواند به این اختلافات پایان دهد و به تعیین ماهیت حقوقی چنین ایفای تعهدی کمک فراوان نماید. در این مقاله سعی برآن می شود که به بیان نظرات مختلف حقوقدانان در این بحث پرداخته شود و در نتیجه نظریه اصلح مطرح گردد .

Keywords:

تعهد , موضوع تعهد , غیرمنطبق , وفای به عهد , ماهیت حقوقی