اصل صلاحیت تکمیلی در دیوان کیفری بین المللی

با افزایش رو به رشد ارتکاب جرایم بین المللی، دولتها طی یک معاهده بین المللی دست به تاسیس نهاد دیوان کیفری بین المللی زدند.در این میان مساله چگونگی صلاحیت دیوان و یا محاکم ملی در رسیدگی به جرایم ارتکابی مطرح گردید.مقدمه، مواد 1 ، 17 تا 19 اساسنامه به تشریح عملکرد دیوان در قالب اصل صلاحیت تکمیلی می پردازد. بنابراین اصل بر این است که،صلاحیت دیوان بین المللی کیفری مکمل صلاحیت ملی است نه جایگزین آن. زیرا دول عضو صلاحیت اولیه خود را برای رسیدگی به جنایات در اساسنامه اعلام داشته و تنها در صورتی شکایت در دیوان قابل پذیرش می باشد که دیوان مایل یا قادر به رسیدگی نبودنمحاکم ملی را احراز کند. مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا به بررسی مفهوم صلاحیت تکمیلی و پس از آن شرایط و معیارهای اعمال صلاحیت تکمیلی، بررسی جایگاه اعتبار امر مختومه در دیوان کیفری بین الملل و در نهایت به بررسی تعارضات احتمالی قانون اساسی ایران را با اساسنامه دیوان کیفری بین المللی بپردازد.

Keywords:

دیوان کیفری بین الملل , اساسنامه , جرایم بین الملل , محاکم ملی , صلاحیت تکمیلی