رابطه سوژه و دموکراسی در اندیشه آنتونیو نگری

آنچه در این نوشتار به آن خواهیم پرداخت مفهوم دموکراسی مطلق است.دموکراسی مطلق شکلی از سازمان سیاسی است که اولین بار توسط باروخ اسپینوزا طرح شد. هدف این مقاله پاسخ به این پرسش است که نگری بر اساس چه تحول مفهومی تلاش کرده است دموکراسی مطلق را تعریف کند این مقاله با بازخوانی آثار آنتونیونگری نشان داده است که وی چگونه با باز تعریف سوژه،دموکراسی را تعریف می کند.جایگزین شدن مفهوم مالتیتود)انبوهه( به جای مردم نقطه مرکزی دموکراسی مطلق خواهد بود.از طرف دیگر روشن کردن رابطه یدموکراسی مطلق و هستی شناسی در نظریه آنتونیو نگری هدف دیگر این نوشتار است.دموکراسی مطلق بیشتراز آن که مربوط به فلسفه سیاسی باشد مربوط به فلسفه اولی است.از طرف دیگر تغییر در پارادایم قدرت و گذار به زیست قدرت باعث پراکندگی قدرت در سراسر سطوح خرد شده است و این مسیله موجب مقاومت در سطح خرد شده است.می توان گفت دموکراسی از نظر آنتونیو نگری مقاومت گسترده است.مفهوم درونماندگاری موجب تراکم مقاومت ها و به هم پیوستگی این سطوح خرد می شود.

Keywords:

انبوهه , زیست سیاست , دموکراسی مطلق , درون ماندگاری , مقاومت