مطالعه برهمکنش افلوکساسین با پروتیین هیستون در حضور و غیاب DNA توسط روشهای مختلف طیف سنجی و الگوسازی مولکولی

هیستون ها پروتیین های موجوددر هسته سلولهای یوکاریوت هستندو رشته DNA دور آن پیچ خورده و نوکلیوزوم را تشکیل می دهند . از جمله پروتیینهای ساختاری می باشند. بر هم کنش بین داروی افلوکساسین با پروتیین هیستون H1 در حضور و غیاب DNA توسط روش های مختلف پراش پرتو رزونانسی، طیف سنجی نشری ، طیف ماوراء بنفش-مریی، ویسکومتری، دورنگ نمایی دورانی، و الگوسازی مولکولی بررسی شده است. در روش پراش پرتو رزونانسی با افزایش لیگاند به ماکرومولکول با افزایش تعداد مول ذرات نمودار بالاتر رفته که بیانگر وارد شدن جزء جدید به سیستم و تغییر در ساختار ماکرومولکول می باشد. نتایج بدست آمده از طیف سنجی نشری حاکی از این است که داروی افلوکساسین باعث خاموشی طیف نشری پروتیین هیستون H1 در حضور DNA می شود. مطالعات پیوندی رقابتی نشان میدهد که افزایش طیف نشری اتیدیوم برماید و آکریدین اورنج در حضور DNA با افزودن داروی افلوکساسین باعث خاموشی DNA میشود. این یافته ها حاکی از این است که داروی افلوکساسین، اتیدیوم برماید را از جایگاه پیوندی در DNA جابه جا میکند. در مطالعات انتقال دمایی، افلوکساسین با اینترکالیت شدن بین جفت بازها باعث پایداری ساختار DNA می شوند. در روش طیف سنجی جذبی تغییرات ایجاد شده در نمودار نقطه ای جذب ترکیبات طی افزودن به DNA و کمپلکس هیستون – DNA دلیلی بر رویداد بر هم کنش بین ترکیبات و ماکرومولکول بوده که خاصیت اینترکالیتوری ترکیبات در بین جفت بازها اغلب با کاهش جذب همراه است.