ارزیابی تغییر رفتار هموستاتیک خون بند نانوهیبرید ژلاتین-اکسید سیلسیم با تغییر pH جراحت در خونریزی های شدید

هموستاز سریع به عنوان یک استراتژی ضروری در خونریزی های وسیع بعد از تروماست، در این دهه تلاش های زیادی در توسعه مواد هموستاتیک شده است، اما گزینه های موجود دارای محدودیت های فراوانی از جمله عدم حفظ ساختار خون بند در مواجه با خونریزی های شدید می باشد. از آنجا که تغییرات pH محل جراحت از عوامل مهم در ناکارآمدی خون بندها و تخریب ساختاریست، در این پژوهش رفتار هموستاتیک نانو هیبرید ژلاتین-اکسید سیلسیم در کنترل خونریزی های شدید، تحت pH های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش های جذب خون، اندازه گیری پتانسیل زتا و شاخص توزیع پلیمری GPC از جمله خواصی بود که مورد مطالعه بود. با تغییر pH محیط، انسجام ساختاری و در نتیجه رفتار هموستاتیک نانوهیبرید به طرز چشمگیری تغییر کرد، به طوری که در pH خنثی نانوهیبرید بیشترین جذب خون (440%) و ساختاری منسجم متمایل به مارپیچ آلفا و صفحات بتا (ساختار دوم پروتیین) را نشان داد، که امکان حفظ تمامیت ساختاری در خونریزی های شدید را نیز فراهم می کند. این نتایج در حالی است که در pH بازی ( pH=≅9 ) یا اسیدی ( pH=≅4 ) رفتار هموستاتیک نانوهیبرید محدود شد، بگونه ای که در pH≅4 جذب خون به 110% کاهش یافته و زمان ایجاد لخته 1.6 برابر زمان نرمال به تعویق افتاد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش مشخص شد که تغییر رفتار نانو هیبرید در pH اسیدی بسیار بیشتر از بازی بوده و می تواند در pH بازی نیز با حفظ تمامیت ساختاری همچنان باعث هموستاز سریع شود. با توجه به تمایل تغییر pH محل جراحت به سمت بازی، نانوهیبرید حاصل توانایی ایده آلی در کنترل خونریزی های شدید داشته و می تواند برای مطالعات وسیع تر in vivo به عنوان خون بندی نوین پیشنهاد شود.

Keywords:

نانوهیبرید , pH , هموستاز , خونریزی های شدید