DNA واکسن ها، واکسن های آینده

واکسیناسیون از لحاظ تاریخی یکی از موفق ترین استراتژی برای پیشگیری بیماری های عفونی می باشد. به دلایل ایمنی، عمدتا در واکسیناسیون سنتی از میکروارگانیسم های غیر فعال و یا ضعیف شده در طراحی واکسن استفاده می شود. واکسن های DNA به عنوان نسل جدیدی از واکسن ها، یکی از روش های ژن درمانی محسوب می شوند که طی آن برای ایجاد پاسخ ایمنی، ژن عامل پاتوژن را از طریق یک وکتور مناسب وارد سلول می نمایند. در واقع واکسن DNA از یک پلاسمید کد کننده پروتیین مورد نظر (آنتی ژن) تحت پروموتر پستانداران تشکیل شده است. امروزه واکسنهای DNA کاربرد توجه زیادی برای درمان بیماری های مختلفی از جمله سرطان، عفونت های ویروسی، باکتریایی، انگلی و خود ایمنی را به خود جلب کرده است. اثرات این فن آوری انقلابی در مدل حیوانی به اثبات رسیده است و چهار محصول واکسن DNA اخیرا برای استفاده در دامپزشکی تایید شده است. واکسن های DNA تا حد زیادی در طول 20 سال گذشته از زمان اختراع خود تکامل یافته اند، اما هنوز به عنوان یک رقیب جایگزینی نسبت به واکسن انسانی با پایه پروتیین معمولی و یا کربوهیدرات تبدیل نشده اند. اما به خاطر داشتن مزایایی مانند تاثیرات گسترده، تولید آسان و ارزان در آینده ی نه چندان دور واکسن های DNA را می توان به عنوان جایگزین سایر واکسن های سنتی در نظر گرفت.

Keywords:

اDNA واکسن , سرطان , بیماری باکتریایی , ویروس , مالاریا , خودایمنی