عدم بررسی و مقایسه نظام ملی
نوآوری ایران با دیگر کشورها و نیز نامشخص بودن الگوهای موفق سیستم ملی
نوآوری از جمله مسایلی است که ضرورت بررسی بیشتر و رتبه بندی این نظام ها را برای کمک به سیاستگذاری حوزه علم و فناوری و بهبود وضع نظام ملی
نوآوری کشور بیش از پیش می طلبد. بنابراین اهداف این تحقیق مقایسه نظام ملی
نوآوری ایران و کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، رتبه بندی و تعیین الگوهای موفق در این زمینه است. با بررسی ادبیات و نیز با استفاده از نظر خبرگان هفت معیار تعداد پژوهشگران تمام وقت، هزینه تحقیق و توسعه پشتیبانی از فعالیت های نوآوری، تعداد مقالات علمی بین المللی منتشر شده، تعداد اختراعات ثبت شده ملی، تعداد کارکنان تمام وقت فعالیت های غیر تحقیق و توسعه، ارزش افزوده صنعت در طی چهار سال به عنوان شاخص های ارزیابی و رتبه بندی نظام ملی
نوآوری ایران و کشورهای عضو سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه انتخاب شد. نتایج حل این مساله با استفاده از
تاپسیس نشان می دهد که کشورهای فنلاند، سوید و ژاپن به ترتیب دارای رتبه های اول تا سوم می باشند که هر یک می تواند به عنوان الگویی جهت ارزیابی و بررسی بیشتر مورد دقت قرار گیرند. همچنین نتایج نشان می دهد که نظام ملی
نوآوری ایران در بین 34 کشور مورد ارزیابی 27 است که رتبه ای مناسب به نظر نمی رسد. برای بهبود این وضعیت پیشنهاد می شود که با بررسی دقیق نظام ملی
نوآوری کشورهای فنلاند، سوید و ژاپن از آنها در راستای تحقق اهداف خود
الگوبرداری کند. به پژوهشگران پیشنهاد می شود که نظام ملی
نوآوری ایران را به عنوان یک مطالعه موردی از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار دهند.