بررسی ارتکاب قتل در حالت مسلوب الاراده (مطالعه موردی ارتکاب قتل در حالت عدم تعادل ناشی از مصرف مواد روانگردان)
Publish place: کنگره بین المللی جامع حقوق ایران
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,939
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWI02_236
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396
Abstract:
یکی از بنیادی ترین پایه های مسیولیت کیفری وجود اراده و اختیار در مجرم میباشد؛ به نحوی که اگر مرتکب جرم حین ارتکاب جرم اراده و اختیار نداشته باشد، از نظر قانون عمل وی جرم به شمار نمیآید. زوال اراده و اختیار میتواند علل گوناگونی داشته باشد؛که مصرف مواد مخدر به ویژه روان گردانها بدلیل تاثیرات مخربی که بر روان افراد میگذارند قطع یقین میتوانند یکی از آن علل باشند. با این حال در قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 به مسلوب الاراده گی ناشی از مصرف مواد مخدر اشارهای نشده بود؛ و قانونگذار تنها در مواد 53 و 224 قانون مذکور صرفا به موضوع مستی به عنوان یکی از عوامل رافع مسیولیت کیفری اشاره کرده بود؛ که این خلاء تقنینی منجر به صدور نظریات و صدور آراء متناقضی در این خصوص شده بود؛ همین امر باعث شد تا قانونگذار در ماده 154 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 علاوه بر مستی، مصرف مواد مخدر و روانگردانها را نیز با وجود شرایطی به عنوان یکی از علل موانع مسیولیت کیفری یاد کند. با این حال در خصوص ارتکاب جرم به ویژه قتل در حالت مسلوب الارادهگی ناشی از مصرف مخدرها و به ویژه روان گردانها ابهامات و اختلاف نظرهایی کماکان وجود دارد؛ که بعضا به صدور آراء متفاوت و رویههای متناقض در محاکم منجر شده است. لذا این پژوهش درصدد است با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی ضمن پاسخ به این سوال که: نوع قتل در حالت عدم تعادل ناشی از مصرف مواد مخدر و روان گردانها چیست به تبیین و تحلیل ارتکاب قتل ناشی از تاثیر مصرف مواد مخدر و روانگردانها پرداخته، ابهامات و تناقضات در این خصوص را شناسایی و از منظر حقوقی و کیفری بررسی نماید.
Keywords:
Authors
علی اصغر بنایی
کارشناسی ارشد فقه و حقوق جزاء، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین
اکبر رجبی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین