بررسی نقش سلامت اجتماعی و دینی در تحکیم خانواده

مفهوم سلامت اجتماعی از نگاه جامعه امروزی حکایت از این مسیله دارد که اجتماعی شدن یک امر اتفاقی نیست که به صورت ناگهانی رخ دهد، بلکه یک فرایند است که در طول و دوره ای از زمان در درون بستری با عنوان اجتماع پدیدار می شود، این مسایل بخش عمده ای در درون درون خانواده حادث شده که کنترل پذیری این بخش ها نیازمند شناخت علمی آنها را در هر جامعه ای به ویژه درون خانواده است، حال اگر جامعه ای دینی باشد و خانواده و اجتماعی دینی را بخواهیم داشته باشیم مولفه ها و ابزارهایی برای تحکیم بخشی به این مدل نیاز دارید که متناسب با شرایط خود و فرهنگ موجود آن جامعه سازگار باشد، رشد و انحطاط عوامل انحرافاتی همواره تاثیرات مخربی روی فرآیند اجتماعی و دینی می گذارد که تاثیر آن بر خانواده بیشتر سایر بخش هاست. شناخت چنین عواملی می تواند مسیر حرکت جامعه را به سوی ترقی و تعامل خانواده دینی هموار سازد، اصولا دین اسلام به پیش گیری جرم بیش از اصلاح مجرم اهتمام دارد. به همین دلیل پیش از هر چیز به عوامل به وجود آورنده و زمینه های گناه و جرم توجه ویژه دارد و برای مقابله با آن چاره سازی کرده است. اسلام، آگاهی، علم و تفکر را مایه اساسی هر نوع پیشرفت و سعادت دانسته و آن را بسیار می ستاید و از جهل و نادانی که مایه بدبختی و گناه است، نهی می کند، در این بستر فرد محیط اجتماعی دینداری خانواده می تواند یک رابطه تعاملی و علمی برقرار نماید که رفتار افراد متاثر از محیط اجتماعی موجود قرار گیرد، این نمونه توانمندسازی مردم و جامعه می تواند در بستر، آموزش صحیح، کاربردی نمودن مفاهیم دینی در خانواده، مراقبتهای پزشکی مطلوب تر جهت نیل به یک زندگی طولانی تر و ثمربخش تر امکان پذیر گردد. همانگونه که اندیشمندان گفته اند انسانهای توانمند، سرمایه اند که این سرمایه ها در شاخص های دینی و اجتماعی افراد نهفته است. لذا جامعه باید بستر انسجام و تحکیم خانواده را از منظر دینی تقویت نموده تا خانواده ای سالم، اجتماعی و دیندار به عرصه جامعه روانه گردد.

Keywords:

سلامت اجتماعی , سلامت دینی , خانواده , تحکیم خانواده , آسیب های اجتماعی