تحلیل اثرات افزایش قیمت و کاهش عرضه آب بر مصرف نهادهها و شاخصهای پایداری مزارع دشت قزوین

مدیریت منابع آب در ایران با تقاضای فزاینده برای منابع آب، افزایش قابلتوجه در هزینههای عرضه آب و برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی مواجه هست . برای بهبود کارایی استفاده از آب، اقتصاددانان افزایش قیمت نهاده آب را پیشنهاد میکنند ولی سیاستگذاران به دلیل نگرانیهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی این پیشنهاد را رد میکنند . معهذا برای بررسی موضوع این تحقیق با استفاده از تکنیک مدل برنامهریزی مثبت به تحلیل اثرات افزایش قیمت آب و کاهش عرضه آن در دشت قزوین پرداخته است. سناریوهای شبیهسازی شده شامل 05 و 055 درصد افزایش قیمت آب و 05 درصد کاهش در آب قابل دسترس به همراه ثابت نگهداشتن قیمت آن است. اثرات سیاستگذاری بر مصرف آب، درامد زارعین بسته به مزارع نماینده متفاوت است. نتایج مطالعه نشان داد که سناریوی کاهش عرضه آن به همراه قیمتگذاری ثابت اثرات بهتری دارد و میزان مصرف آب را بیشتر کاهش داده و از سود زارع نماینده مقدار کمتری کاسته شده است. بر اساس نتایج پایداری مشاهدهشده که با افزایش اندازه مزارع مقدار شاخص مرکب پایداری اکولوژی وخیم شده و سبب ناپایداری میشود. درحالی که میزان درامد زارعین در این مزارع بالا است که سبب پایدار شدن اوضاع اقتصادی این مزارع میشود

Keywords:

مدیریت منابع آبی , سیاستهای مدیریت تقاضای آب , PMP , PCA