تحلیلی بر نقش بنیادهای جغرافیایی در مهاجرتهای روستایی

جمعیت پدیده ای است که همواره در حال دگرگونی است. مهاجرت بعنوان یک پدیده پویای جمعیتی، به نقل و انتقالات سکونتی انسان از مکانی به مکان دیگر می پردازد. عامل مهاجرت نه تنها ریشه در مسائل جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی دارد بلکه عوامل طبیعی می توانند در فرایند مهاجرت دخالت داشته باشند. شهر سنندج از نظر جمعیتی یکی از شهرهای میانی کشور و در سطح استان به واسطه موقعیت اداری- سیاسی ، بزرگترین شهر استان می باشد. جمعیت شهری سنندج در نتیجه مهاجرت، طی سه دهه گذشته به بیش از 3 برابر افزایش یافته است. بنظر می رسد یکی از عوامل مهم مهاجرتهای روستایی استان کردستان مربوط به محدودیت های طبیعی باشد. محدودیتها در سه بخش طبیعی ( اقلیم، ارتفاع، شیب و ناهمواریها) مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرند. روش تحقیق بصورت توصیفی- تحلیلی که در آن از نقشه توپوگرافیGIS و پرسشنامه استفاده شده است. نتایج یافته نشان می دهد نظام استقرار، سکونت گزینی در استان کردستان در وهله نخست به تبع عوامل و مقتضیات طبیعی و تاریخی و سپس بر مبنای نیروها و عوامل اجتماعی- فرهنگی شکل و موجودیت یافته است.

Keywords:

حاشیه نشینی , سنندج , ناهنجاری , روستا , مهاجرت