بررسی رابطه بین هوش عاطفی، عدالت سازمانی ادراک شده وتمایل به خروج از سازمان در بین مدرسان موسسات آموزش عالی

مدرسان و مربیان موسسات آموزش عالی، نقش مهم و اساسی در کیفیت نظام آموزش عالی کشور ایفا می کنند؛ ازاین رو، چنان چه با تمام توانمندی های خود در کلاس های درس حاضر نشوند اثربخشی و کارامدی نظام آموزشی را تحت تاثیر قرار خواهند داد. در نتیجه، استخدام و حفظ نیروهای مستعد، از جمله اولویت های اصلی و یکی از دغدغه های اساسی وزارت علوم و تحقیقات و سازمان های ذیربطبه شمار می رود. با توجه به رشد روزافزون اهمیت هوش عاطفی و عدالت سازمانی، هدف از این مقاله بررسی تاثیر هوش عاطفی و عدالت سازمانی بر تمایلبه ترک خدمت مدرسان و مربیان موسسات آموزش عالی است که به بررسی 3 فرضیه و همچنین بررسی نقش واسطه عدالت سازمانی می پردازد. جامعه آماری 220 نفر که با استفاده از فرمول کوکران 145 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و اطلاعات مورد نظر با استفاده ازپرسشنامه بسته و نمونه گیری طبقه ای جمع آوری شد. در این راستا، بر اساس ادبیات تحقیق مدلی برای نشان دادن روابط فرض شده طراحی و با استفاده از نرم افزار آموس مورد آزمون قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از انجام تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه،مشخص شد که وجود هوش هیجانی در بین مدرسان و مربیان منجر به عدالت سازمانی بیشتر و تمایل به ترک خدمت کمتر می شود.همچنین عدالت سازمانی به عنوان یک متغیر واسطه، تمایل به ترک خدمت مدرسان و مربیان را تحث ثاثیر قرار می دهد. در مدل مورد بررسی مقدار شاخص های برازش ) 962 / 0 = GFI ، 974 / 0 = CFI ( نشان دهنده مناسب بودن مدل می باشد.

Keywords:

هوش عاطفی , عدالت سازمانی , تمایل به ترک سازمان , مدرسان و مربیان