میزان مطلوبیت عناصر محتوایی و نظام سنجش و ارزشیابی در آموزش مجازی از دیدگاه اساتید ودانشجویان دانشگاه های مجازی اصفهان و صنعتی اصفهان

دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد میزان مطلوبیت محتوا و نظام سنجش و ارزشیابی از یادگیریهای دانشجویان در سیستم آموزش مجازی دانشگاهی به روش توصیفی- پیمایشی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. از جامعه آماری دوره آموزش مجازی دو دانشگاه اصفهان و صنعتی اصفهان به تعداد 30 نفر استاد و 428 نفر دانشجو به روش نمونهگیری در دسترس 309 نفر از دانشجویان و 26 نفر اساتیدانتخاب شدند و در مطالعه شرکت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته پس از تایید پایایی و روایی پرسشنامه گرد آوری شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که از دیدگاه اساتید میزان مطلوبیت محتوا در آموزش مجازی با میانگین 09/3 در مقیاس پنج نمرهای لیکرت (میانگین 3 (واز دیدگاه دانشجویان با میانگین 03/3 در حد متوسط می باشد، همچنین نتایج نشان داد میزان مطلوبیت نظام سنجش و ارزشیابی در آموزش مجازی دانشگاه از دیدگاه اساتید با میانگین2/3 کمی بالاتر از سطح متوسط و از دیدگاه دانشجویان با میانگین 84/2 کمتر از متوسط است. مقایسه دیدگاه اساتید و دانشجویان نشان داد که نظام سنجش و ارزشیابی اگر چه از نظر اساتید وضعیت مطلوبی دارد لکن از نظر دانشجویان از مطلوبیت لازم برخوردار نیست. بر اساس یافتههای بهدست آمده می توان نتیجه گرفت که نظام آموزش مجازی در دانشگاههای ایران هنوز با وضعیت مطلوب فاصله دارند و لازم است در این زمینه گامهای اساسی تری برداشته شود.

Keywords:

آموزش مجازی , دانشگاه مجازی , محتوای آموزشی , ارزشیابی