رابطه مستقیم و غیرمستقیم توانمندسازی کارکنان و مدیریت دانش با کارآفرینی سازمانی (مطالعه موردی: شرکت بهنوش ایران)

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثرات مستقیم و غیرمستقیم مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان با کارآفرینی سازمانی انجام شده است. روش پژوهش از نوع مدلیابی علی یا مدل معادلات ساختاری است . نمونه پژوهش حاضر 210 نفر از کارمندان شرکت بهنوش هستند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامههای مدیریت دانش نوناکا و تاکوچی، پرسشنامه توانمندسازی کارکنان اسپریتسر و پرسشنامه کارآفرینی هاگس و مورگان گردآوری شدند. از روش تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری بر پایهی نرم افزار لیزرل برای ارزیابی مدل ساختاری استفاده می- شود. براساس نتایج مدل معادلات ساختاری، متغیرهای نهفته مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان به طور مستقیم و غیرمستقیم بر کارآفرینی تاثیر می گذارند و هر چه توانمندی کارکنان بیشتر و سطح دانش در سازمان بالاتر باشد، احتمال افزایش کارآفرینی در سازمان وجود دارد. مدلارزیابی شده برازش مطلوبی داشته و نتایج مطلوبی را ارایه داده است. با توجه به نتایج این پژوهش، توجه به این دو متغیر اثرگذار می تواند در ارتقاء کارآفرینی در سازمان ها نقش مهمی داشته باشند و این عوامل باید در برنامه ریزی جهت نوآوری و کارآفرینی سازمان ها مورد توجه قرار گیرند.

Keywords:

کارآفرینی , مدیریت دانش , توانمندسازی کارکنان , مدل معادلات ساختاری