تاثیر کوتاه مدت چند روش خاکورزی بر شاخص s بعنوان کیفیت فیزیکی خاک

خاک یکی از مهمترین منابع طبیعی و عوامل تولید است. با افزایش رو به رشد جمعیت کره ی زمین، انسان برای تولید بیشتر، فشار بیشتری بر خاک وارد می کند. به کارگیری روش های مدیریتی نادرست می تواند کیفیت خاک های مناسب را از طریق فرسایش، آلودگی، فروسایی فیزیکی و غیره کاهش دهد. کیفیت خاک به شیوه های گوناگون تعریف می شود. ظرفیت خاک برای تولید دراکوسیستم و کاربری اراضی برای حفظ باروری بیولوژیکی،کیفیت محیط زیست وحفظ سلامتی گیاه و حیوان کیفیت خاک نام دارد. مدیریت خاک ورزی از جمله عوامل مهمی است که می تواند موجب تخریب یا بهبود ساختمان خاک شود. در ارزیابی تاثیرات کوتاه مدت خاکورزی بر ویژگی های فیزیکی خاک به شاخص هایی نیاز است که حساسیت بیشتری داشته باشد و تغییرات آن در کوتاه مدت چشم گیر و قابل پایش باشد. این پژوهش با سه نوع روش خاکورزی و یک شاهد (که خاکورزی در آن صورت نگرفته بود) انجام پذیرفت. نتایج تجزیه واریانس شاخص S نشان داد که بین تیمارهای مختلف در سطح احتمال 5 درصد تفاوت معنی داری وجود ندارد. شاخص S به شدت از توزیع اندازه منافذ متاثر می شود و توزیع اندازه منافذ نیز با توزیع اندازه خاکدانه ها مرتبط است. پس بین سیستم های گوناگون خاک ورزی از نظر شاخص S تفاوت معنی دار وجود نخواهد داشت. همچنین همبستگی مثبت و معنی دار بین شاخص S و توزیع اندازه خاکدانه ها بیانگر این مطلب است که شاخص S بشدت متاثر از توزیع اندازه خاکدانه است.

Keywords:

شاخص S , خاکورزی , ساختمان خاک , کیفیت فیزیکی خاک