اثر محلول هیدروالکلی اتانول بر صفات مورفولوژیکو اجزاء عملکرد گیاه دارویی ریحان (Ocimum basilicum L)

محققین به دنبال ترکیباتی هستند که بتواند سبب افزایش غلظت دی اکسیدکربن در گیاهان و موجب تثبیت عملکرد در آنها شود. اتانول پس از نفوذ به درون بافت گیاه تبدیل به فرمالدهید شده و این ترکیب در نهایت به دی اکسیدکربن اکسید می گردد. دی اکسیدکربن تولید شده باعث افزایش غلظت دی اکسیدکربن داخلی برگ شده که این فرآیند منجر به افزایش راندمان فتوسنتزی می شود. در این راستا، آزمایشی با هدف بررسی تاثیر اتانول بر خصوصیات مورفولوژیکی گیاه دارویی ریحان، در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت گلدانی با شش تیمار شامل شاهد (بدون محلول پاشی)، محلول پاشی با آب مقطر و اتانول در چهار سطح (10، 20، 30 و 40 درصد حجمی) در سه تکرار انجام گرفت. محلول پاشی سه بار طی فصل رشد گیاه و با فواصل 10 روزه صورت گرفت. پس از رسیدن گیاه به مرحله رشدی مناسب و قبل از گل دهی، کل اندام گیاه جهت ارزیابی صفات مورفولوژیک برداشت شد. نتایج نشان داد بین سطوح مختلف اتانول اختلاف معنی داری از نظر ارتفاع گیاه، طول میانگره، تعداد برگ در سطح احتمال یک درصد و قطر سایه انداز، تعداد گره، عرض گستردگی ریشه در سطح احتمال پنج درصد وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین ها تاثیر مثبت تیمار اتانول را در غلظت های پایین تر بر اکثر صفات مورد ارزیابی نشان داد. به طور کلی می توان بیان داشت کاربرد محلول پاشی 10 و 20 درصد حجمی اتانول بر رشد گیاه دارویی ریحان موثر می باشد.

Keywords:

دی اکسیدکربن , تنفس نوری , فتوسنتز , الکل , محلول پاشی