بررسی نقش آموزش و ترویج در میزان تخریب مرتع در حوزه آبخیر گلندرود نوشهر

افزایش جمعیت و استفاده های غیر اصولی از منابع طبیعی سبب تخریب منابع طبیعی نظیرجنگل ها و مراتع شده است. چنانچه مدیریت علمی و اصولی در ارتباط با این منابع طبیعی صورت نگیرد، در چند دهه آینده تخریب منابع طبیعی کشور شدت بیشتری پیدا خواهد کرد. هدف از این پژوهش بررسی نقش آموزش و ترویج در میزان تخریب مرتع در حوزه آبخیر گلندرود نوشهر می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به روش پیمایشی انجام شده است. تعداد نمونه از فرمول کوکران، 33 بهره بردار مرتع به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای آنالیز داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن با استفاده از نرم افزار SPSS بهره گرفته شد. داده ها بیانگر این است که بیش از 50 درصد (88/4 درصد) بهره برداران منطقه با بیشترین فراوانی (28 نفر)، بی سواد هستند، 15/1 درصد بهره برداران دارای تحصیلات در مقاطع ابتدای و راهنمایی هستند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد بین دو متغیر آموزش - ترویج و تخریب مرتع رابطه وجود ندارد.

Keywords:

آموزش و ترویج , تحصیلات , تخریب مرتع , گلندرود