نقش آموزش در توسعه پایدار صنعت گردشگری ایران

با رونق صنعت گردشگری در جهان و نقش آن در اقتصاد جهانی ، تغییرات تکنولوژیکی و دانش روز و بحث دانش محوری و علمی بودن سیستم صنعت گردشگری مستلزم یک دگر اندیشی و یک واقعیت انگاری در صنعت گردشگری ایران است، منایع انسانی بعد از سرمایه به عنوان دومین عامل مهم در این صنعت ، نقش آفرینی می کنند. منابع انسانی در صنعت گردشگری در بخش های مختلفی به کار اشتغال دارند و به همین جهت بایستی دارای تخصص باشند و با آموزش نیروی انسانی این اتفاق خواهد افتاد، تا بتوانند در این صنعت پیچیده دانش محور مثمر ثمر باشند. در آموزش نیروی انسانی نیز بایستی از منابع آموزشی و دانشی به هنگام و به روز استفاده شود. آموزش در همه رشته های علمی موردنیاز و ضروری است؛ در حقیقت آموزش در بحث نیروی انسانی در این صنعت حرف اول را می زند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر پذیری نیروی انسانی شاغل در این صنعت به واسطه آموزش است؛ زیرا می تواند بر توسعه صنعت گردشگری تاثیرگذار باشد. توسعه ای مطلوب و پایدار است که پدیدار شدن آن در گردشگری از طرفی اولا به محیط زیست لطمه ای وارد نکند، ثانیا به بخش های دیگر جامعه از قبیل بخش های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آسیبی نرساند و باعث عدم توسعه در آنها نگردد. ثالثا توسعه در این بخش باعث توسعه در دیگر بخش های جامعه گردد و از طرفی ظرفیت ها ، امکانات و سرمایه های مختلف موجود، برای نسل آینده حفظ شود. تا نسل آینده بتوانند از آنها استفاده کنند. این پژوهش بصورت کتابخانه ای و استفاده و مطالعه از مقالات و پژوهش های موجود در صنعت گردشگری صورت پذیرفت.

Keywords:

آموزش , نیروی انسانی , توسعه پایدار , صنعت گردشگری