ارتقاء حضور پذیری زنان در فضای ورزشی با رویکرد توسعه امنیت اجتماعی نمونه موردی:پارک جنگلی توس نوذر سنندج

امنیت حقی بنیادین و پیش نیاز ارتقاء رفاه و سلامت مردم است، در فرایند ادراک امنیت،جنسیت به عنوان مهم ترین عامل شخصیتی محسوب می شود . امنیت یک فضا به کاربری های محاط کننده آن هم بستگی دارد . در این مطالعه پس از بررسی مبانی نظری، با توجه به جدید بودن موضوع، نمونه تجارب جهانی بررسی شده و در نهایت علاوه بر تعیینمتغیر های برنامه ریزی کاربری ، شاخص های لازم استخراج شده است که شامل خوانایی فضا، دسترسی داشتن به امداد، نظارت بر فضا، میزان آشنایی فضا و تامین امنیت شبانه شهری می باشد . سپس پرسشنامه هایی با حجم آماری50 نفری میان زنان توزیع شده است . محدوده مطالعه تپه باستانی توس نوذر در شهر سنندج است . که تبدیل به مکانی ورزشی برای بانوان سنندجی شده است . سپس داده های خام دسته بندی شده و با استفاده از نرم افزار Excel تحلیل شده اند . برای سنجش فرضیه اصلی تحقیق : به نظر می رسد بین میزان تنوع کاربری ها و فعالیت های ورزشیدرفضای عمومی محدوده مطالعاتی، با افزایش میزان امنیت زنان رابطه ای مستقیم وجود دارد . باتوجه به پرسشنامه ها و مطالعات صورت گرفته عواملی چون ایجاد کاربری هایی که موجب جذب بانوان گردد مانند امکانات ورزش های فردی وگروهی ،حضور ماموران نیروی انتظامی، نورپردازی مناسب و صحیح ساختمان ها و خیابان ها و کمبود گوشه های دنج ،دسترسی راحت به مناطق مورد نظر به کمک تسهیل رفت و آمد وسایل حمل و نقل عمومیو افزایش تاکسی های خطی و ایستگاههای اتوبوس امن به عنوان عوامل ارتقا حضور پذیری زنان در فضای ورزشی تپهتوس نوذر شناخته شده و در نهایت با توجه به داده های گردآوری شده و یافته های منتج از آن، منطقه پارک جنگلی )تپه ( توس نوذر به نسبت از امنیت بالایی برخوردار است و زنان ترجیح می دهند که دراین پارک برای انجام ورزشهای مورد علاقه خود حضور پیدا کنند

Keywords:

امنیت , زنان , فعالیت , فضای ورزشی , حضورپذیری . توس نوذر