بینامتنیت قرآنی در اشعار علی معلم دامغانی

بهکارگیری مفاهیم دینی، آیینی و ایدیولوژیک، شاخصترین ویژگی شعری علی معلم دامغانی است. تاثیرپذیری شعر او از قرآن به گونهای است که میتوان برای آن رابطهای بینامتنی با قرآن در نظر گرفت. در اشعار علی معلم دامغانی، مفاهیم دینی و مذهبی بیشتر برای دستیابی به اهداف مرامی و ایدیولوژیک و به گونهای تمثیلی یا نمادین بهکار رفته است. در این پژوهش، به بینامتنیت قرآنی در سه سطح لفظی، مفهومی و قصههای قرآنی، در اشعار علی معلم دامغانی پرداخته شده است. جمعآوری دادهها در این مقاله به شیوه کتابخانهای صورت گرفته و در آن به تبیین انواع بینامتنیت قرآنی در اشعار علی معلم توجه شده است. در اشعار علی معلم دامغانی سه نوع بینامتنیت قرآنی وجود دارد که نخستین آنها بینامتنیت لفظی است که در آن واژهها یا آیاتی از متن قرآن در اشعارش آمده است. دومین مورد بینامتنیت مضمونی در اشعار اوست که در آن از مضامین و درونمایههای قرآنی در اشعارش بهره برده است. سومین مورد از بینامتنیت قرآنی اشعار علی معلم دامغانی به قصههای قرآنی اختصاص دارد که هرچند در برخی از آنها بینامتنیت لفظی نیز وجود دارد، اما باید آنها را زیرمجموعه بینامتنیت مفهومی از آیات قرآن دانست.

Keywords:

بینامتنیت لفظی , بینامتنیت مفهومی , تاثیرپذیری , قصههای پیامبران