بررسی فضای باز و نیمه باز در آثار فرهنگی کامران دیبا

کامراندیبا از جمله معمارانی است که اگرچه، تحصیلش در خارج از کشور، مقارن با رواج معماری مدرن به ایران بود، اما نگرش و تفکرش نسبت به معماری سنتی و ایرانی را از دست نداد و همچنان در آثارش به معماری ایرانی وفادار ماند. یکی از عناصر معماری ایرانی حیاط مرکزی است، که در قالب فضای نیمهباز همواره جزء اصلی طراحیهای سنتی ایران به شمار میآید و ارتباطش با فضای باز و بسته حایز اهمیت است، که کامراندیبا از این اصل در آثارش بهرهگرفتهاست. روش تحقیق به صورت اسنادی و کتابخانهای وپیمایشی است، ابتدا به بررسی فضای باز و نیمهباز در قالب حیاط مرکزی که باعث سازماندهی فضایی و تقویت حس حضور میشود و همچنین ترکیب احجام که منجر به تنوع فضایی شدهاست، و در ادامه ویژگیهای این بناها در سه سطح کلان ،میانه و خرد، در سه اثر فرهنگی کامران دیبا به صورت مجزا پرداختهشدهاست و در نهایت مشترکات این بناها که بیانکننده خط فکری معمار میباشد بیان میشود.

بررسی فضای باز و نیمه باز در آثار فرهنگی کامران دیبا Keywords:

فضاهای باز , فضاهای نیمهباز , فرهنگسرا , کامراندیبا