مسیولیت مدنی محجورین

از مباحث مهم حقوق مدنی بحث محجورین است .اشخاصی که از تصرف مستقل دراموال ودارایی خویش بدون دخالت دیگری(ولی،قیم و..) ممنوع شده اند .دلیل عمده این مساله فقدان عنصراراده وقصداست که اولین عنصر حیاتی در انعقاد قراردادهاو تعهدات می باشد . سوال اساسی آن است که آیا همانطور که در انعقاد قراردادبایستی عنصر اهلیت(عدم محجوریت)اثبات گردد ،در باب مسیولیت مدنی نیز این اشخاص ،مسیول شناخته نمیگردند طبق نظریه تقصیر در صغیر ممیز و سفیه به دلیل دارا بودن قوه درک و تمییز مسیولیت معنا خواهد گرفت ولیکن بر پایه نظریه خطر بین اشخاص در زمینه زیان وارده تفاوتی وجود ندارد. این امر در حقوق ایران به طور نسبی پذیرفته شده است .بنابراین با توجه به قواعد مهمی چون لاضرر ،اتلاف و ...هر شخص در مقابل زیانهایی که وارد می آورد ضامن خواهد بوداما در مورد مجنون و صغیر غیر ممیز دو امر بایستی مد نظر قرار گیرد : اولا:نبایستی سرپرست و قیم در مورد نگهداری از محجور کوتاهی نموده باشد و الا خود مسیول خواهد بود (م 7 ق.م.م)ثانیا:اگر کسی مالی را به تصرف صغیر غیر ممیز یا مجنون بدهد صغیر یا مجنون مسیول ناقص یا تلف شدن آن مال نخواهد بود. (م 1215 ق.م)

Keywords:

محجور , تمییز , مسیولیت مدنی , نظریه تقصیر , نظریه خطر