معاملات مدیران شرکت های تجاری

مدیران شرکت های تجاری، به عنوان رکن اداره کننده شرکت وظیفه دارند؛در فرآیند اداره شرکت در جهت منافع سهامداران تلاش کنند. لذا دروضع قانون تجارت به منظورجلوگیری از هر گونه سوء استفاده و تقلب، محدودیت هایی در اختیارات و معاملات مدیران با شرکت لحاظ شده است. تفاوت در ماهیت حقوقی رابطه ی مدیر با شرکت در مورد شرکت های سهامی و غیر سهامی و انطباق آن بر نظریه رکنیت در شرکت های سهامی و در مقابل انطباق آن بر نظریه وکالت در شرکت های غیر سهامی می تواند زمینه ساز توضیح و تبیین حل بسیاری از مسایل ناشی از مدیریت شرکت از جمله مسایل پیش رو پیرامون معاملات مدیران شرکت های تجاری باشد.علاوه بر این معاملات ممنوعه مدیران شرکتهای تجارتی، ناشی از محدودیتهایی است که مقنن یا شرکاء و سهامداران بر مدیر وارد کرده اند، بنابراین نتایج محدودیت ناشی از اساسنامه یا شرکتنامه، محدودیت ناشی از موضوع شرکت، محدودیت ناشی از معامله مدیر با شرکت (معامله با خود) محدودیت ناشی از مصلحت شرکت و محدودیت ناشی از معاملات رقابتی، بر معاملات مدیر شرکت، تاثیر می گذارد و انجام دادن معاملات خارج از این محدودیتها، معاملات مدیر را در معرض ابطال قرار میدهد ودر نهایت منجر به طرح مسیولیت مدیر می گردد

Keywords:

مدیر , شرکت تجاری , معامله , نظریه نمایندگی , نظریه رکنیت