تاثیر نانوذرات بر عملکرد الکترولیت و افزایش کارایی در پیل سوختی پلیمری

پیل سوختی پلیمری ، بخاطر سیستم ساده و دمای عملکرد پایین، پتانسیل زیادی برای توسعه تکنولوژی آن وتبدیل انرژی دارد. اما نفوذ متانول در الکترولیت پلیمری باعث ضعیف شدن کاربرد تجاری آن میشود. برای این منظور از نانو ذرات مختلف در الکترولیت استفاده می شود که هر کدام از آنها دارای معایب و مزایای مخصوصبخود هستند. بعد از گسترش فناوری نانو، این تکنولوژی نیز در پیل سوختی بکار گرفته شده است. طبق بررسیها با استفاده از این تکنولوژی، میتوان از نفوذ متانول جلوگیری کرد، ولی در این پیلها، بایستی همزمان رساناییالکترونی در الکترودها و رسانایی یونی از طریق الکترولیت نیز مد نظر قرار گیرد. در این مقاله، پس از مطالعه اثرنانو ذرات مختلف مواد بکار گرفته شده در الکترولیت پیل سوختی پلیمری، محدودیتها و مزیتهای استفاده از نانوذرات در الکترولیت برای افزایش یا کاهش کارایی پیل سوختی پلیمری ارایه شده و نتیجه گیری می شود که غلظت نانوذرات در الکترولیت، منجر به ارتقاء کارایی پیل سوختی پلیمری میگردد.

Keywords:

پیل سوختی PEM , کارایی پیل سوختی , الکترولیت , نانوذرات