انسجام
گروه که حاکی از وحدت میان اعضای
گروه است می تواند برای
سازمان سودمند یا زیان بارباشد ولی انسجام بیش از حد
گروه می تواند تفکر درون گروهی یا
گروه اندیشی را رشد دهد و میل به همراهی با دیگران جایی برای تفکر انتقادی باقی نگذارد. یک بعد مهم تصمیم گیری مدیریت، تصمیمگیری گروهی است. در دنیای واقعیبیشتر تصمیمات، توسط یک نفر اتخاذ نمی گردد بلکه توسط گروهی از افراد اتخاذ می شود که بر روی موضوع خاصی به توافق میرسند. تصمیم گیری گروهی، سازوکاری برای تلفیق آراء و نظرهای متنوع وگوناگون است که به تصمیمات بهتر و مقبول تری منتج میگردد وفهم بهتری از تصمیمات و همکاری و تعهد اعضای
گروه به اجرای آنها را موجب می شود که انگیزش و رضایت اعضای
گروه و انسجام گروهی را افزایش میدهد. علیرغم مزایای بسیار تعاملات گروهی، همیشه نتایج
تصمیم گیری گروهی موفقیت آمیز نیست، بدین علت که فرآیند تعاملی و تصمیمگیری گروهی با پیامدهای منفی آسیب می بیند.لذا دراین تحقیق به بررسی عوامل موثر بر
گروه اندیشی و ارایه راهکارهای مناسب پرداخته می شود.