حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی مادران دارای کودک اتیسم

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی مادران اتیسم شهر اصفهان است. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال اتیسم در شهر اصفهان بود. نمونه پژوهش 150 مادر کودک مبتلا به اختلال اتیسم در شهر اصفهان بود که بین سه مرکز اتیسم یک مرکز به صورت در دسترس انتخاب و سپس 150 مادر کودک مبتلا به اختلال اتیسم به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی 11 سوالی حمایت اجتماعیدوک و پرسشنامه 12 سوالی کیفیت زندگی (فرم کوتاه 36 سوالی کیفیت زندگی وار کاسینسکی و کلر) گرد آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی رابطه ی معنادار دارد P<0/01, r=0/605 لذا میتوان نتیجه گرفت بین حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی رابطه ی معناداری وجود دارد و طبق تحقیقات پیشین و نظریه ها ممکن است حمایت اجتماعی با تاثیر روی انعطاف پذیری، استرس و منفعت یابی روی کیفیت زندگی مادران کودک اتیسم اثر گذارد.

Keywords:

کیفیت زندگی , حمایت اجتماعی , مادر کودکان اتیسم