ترویج تکنولوژی آبیاری تحت فشار در شرایط کم آبی و بررسی پیامدهای اقتصادی آن abstract
بحران کم آبی در چند سال اخیر به طور فزاینده ای در بسیاری از نقاط جهان آشکار شده است. امروزه مسایل مربوط به سیاستها و مدیریت بهینه مصارف آب، جزء مهمترین مباحث بین اللملی به شمار می آیند. از آنجایی که بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب می باشد، ارایه شیوه های جامع مدیریت منابع آب و تدوین سیاست های صحیح در این زمینه، کاملا لازم و ضروری به نظر می رسد. از جمله مهمترین راههکارهای ارائه شده در مدیریت بهینه مصرف آب و افزایش راندمان آبیاری در بخش کشاورزی، تغییر شیوه های آبیاری سنتی و استفاده از سیستم های
آبیاری تحت فشار می باشد. هدف از انجام این تحقیق شناخت برخی از عوامل مرتبط با ترویج تکنولوژی
آبیاری تحت فشار و بررسی
پیامدهای اقتصادی آن بر کشاورزان شهرستان خدا بنده(استان زنجان) بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سطح اجرایی سیستم
آبیاری تحت فشار با سن، سطح تحصیلات،مساحت اراضی زراعی کشاورزان،سابقه فعالیت کشاورزی،تغییر در تعداد آبیار و تغییر در اب مازاد در سطح 99 درصد رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین سطح اجرا و میزان شرکت در کلاسهای ترویجی و نگرش کشاورزان نسبت به سیستم آبیاری تحت فشار، در سطح 95 درصد رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد. همچنین بین سطح اجرا با تغییر در عملکرد و تغییر در هزینه کودپاشی و سمپاشی،رابطه مثبت و منفی داری در سطح 95 درصد وجود دارد. نتیج حاصل از رگرسیون چند متغیر گام به گام نشان داد که متغیرهای مساحت اراضی و شرکت در کلاس های ترویجی 93 درصدی از تغییرات
پیامدهای اقتصادی ناشی از اجرای سیستم
آبیاری تحت فشار را تبیین می کنند.