اهمیت آب بندانها و نقش آنها در کاهش خسارات خشکسالی

بحران کم آبی و مسائل و مشکلات ناشی از آن مختص زمان حال نبوده بلکه اجداد و نیاکان ما از گذشته های دور با این مشکل دست به گریبان بوده اند و در هر منطقه از کشور با توجه به خصوصیات آب و هوایی و شرایط توپوگرافی منطقه، شیوه های ابتکاری و بهینه بهره برداری از آب را ابداع کرده و توانسته اند از این منبع گرانقدر با حداکثر راندمان و بهره وری استفاده کنند. وجود قنوات در مناطق بیابانی و خشک و احداث آب بندانها در مناطق شمالی کشور گویای این امر است. (در گاهی) دلیل این امر،پراکنش نامنظم بارندگیها و عدم تطابق زمانی این بارش ها با فصول کشت در اکثر نقاط کشور و استانهای شمالی است که موجب کم آبی و کمبود رطوبت خاک در این اراضی می شود.با بروز چنین مشکلاتی کشاورزان و روستائیان این مناطق در صد جمع آوری آب چشمه ها،جویبارها،رودخانه ها،مسیل ها و از همه مهمتر هرزآبها وزه آبهای منطقه در فصول غیر زراعی و پر آبی برآمده و برای ذخیره این آبها اقدام به آب بندان نمودند.آب بندان در واقع یک استخر ذخیره خاکی بزرگ است (گاها سطح آن به 700 هکتار می رسد) که از گود کردن و خاکبرداری یک محدوده و ریختن و کوبیدن آنها و ایجاد حصار دور این محدوده بوجود می آید.(درگاهی) بررسی های به عمل آمده در استان گلستان حاکی از آن است که از مجموع 2/485 میلیارد متر مکعب آبهای سطحی و زیر زمینی استان تنها حدود 1613 میلیون متر مکعب آن بهره برداری می شود.و ما بقی سالانه بلا استفاده از دسترس خارج می شود.(مئیریت آب منطقه ای استان گلستان).